1. Nazwa zadania:

Termomodernizacja budynku remizy Ochotniczej Straży Pożarnej w Charzykowach.

2. Koszt kwalifikowany zadania: 249 190,00zł

3. Wysokość i forma dofinansowania:

Dotacja 74 750,00zł

Pożyczka 124 600,00zł

Środki własne 49 840,00zł

4. Projekt dofinansowany ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Realizowany w ramach konkursu „TermoPomorze” (edycja 2014) www.wfosigw.gda.pl

5. Opis zadania.

W wyniku realizacji zadania planuje się wykonać termomodernizację budynku remizy Ochotniczej Straży Pożarnej w Charzykowach, która polegać będzie na ociepleniu ścian i fundamentów budynku styropianem, ociepleniu stropodachu wełną mineralną, wymianie kilku drewnianych okien, położeniu tynku zewnętrznego oraz modernizacji kotłowni polegającej na instalacji pieca gazowego. Działania te w znaczący sposób zmniejszą zużycie energii i wyeliminują spalanie węgla, a więc ograniczą zjawisko niskiej emisji.

Planowany efekt ekologiczny:

W wyniki realizacji inwestycji nastąpi zmniejszenie zużycia energii pierwotnej o 131941,00kWh oraz zmniejszenie emisji CO₂ o 62,42Mg/rok.

Osiągnięty efekt ekologiczny

W wyniki realizacji inwestycji nastąpiło zmniejszenie zużycia energii pierwotnej o 131941,00kWh oraz zmniejszenie emisji CO₂ o 62,42Mg/rok.

Co to jest niska emisja?

To ulatnianie się produktów spalania paliw stałych, ciekłych i gazowych do atmosfery ze źródeł emisji znajdujących się na wysokości poniżej 40m. Produktami tymi są:

– dwutlenek węgla CO₂,

– tlenek węgla CO,

– tlenki azotu NOx,

– dwutlenek siarki SO₂,

– wielopierściniowe węglowodory aromatyczne WWA (benze(a)pirenu),

– lotne związki organiczne LZO (ozon O₃ – wynik wtórnego zanieczyszczenia oddziaływania LZO),

– dioksyny,

– metale ciężkie( kadm, ołów, nikiel, arsen),

– pyły zawieszonePM2,5 oraz PM10.

Wśród tego rodzaju emisji wyróżnia się:

– emisję komunikacyjną – odpowiedzialną za ok. 10% zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery w wyniku niskiej emisji;

– emisję dla potrzeb energii cieplnej – centralnego ogrzewania i ciepłej wody – odpowiedzialną za ponad 80% zanieczyszczeń,

– emisję przemysłową – odpowiedzialną za ok 5% zanieczyszczeń.

Najbardziej widocznym efektem występowania niskiej emisji jest smog. Powstaje on w określonych warunkach atmosferycznych przy braku wiatru i dużej wilgotności powietrza. Klasyfikuje się dwa rodzaje smogu fotochemiczny i klasyczny.

Smog fotochemiczny – w temp. 25-35^oC i przy braku wiatru dochodzi do reakcji chemicznych między węglowodorami i tlenami azotu ze światłem. W wyniku czego powstaje ozon i formaldehydy oraz inne utleniacze szkodliwe dla zdrowia organizmów żywych.

Smog klasyczny – to zjawisko inwersji temperatur. Powietrze tuż przy ziemi jest chłodniejsze niż powietrze występujące nad nim. Spowodowało to zaleganie gęstej mgły w warstwie przypowierzchniowej. Spalanie paliwa w tych warunkach prowadzące do emitowania wymienionych wyżej produktów prowadzi do powstania smogu. Zjawisko to w roku 1952 doprowadziło do śmierci 12 000 mieszkańców Londynu.

W Polsce wystąpienie smogu fotochemicznego jest mało prawdopodobne natomiast smog klasyczny może występować powszechnie.

Dzięki dyrektywom przygotowanym przez Parlament Europejski z 2004 i 2008 roku w Polsce prowadzona jest ocena jakości powietrza w 46 strefach, na które składa się 12 aglomeracji, 18 miast powyżej 100 tys. mieszkańców oraz 16 innych obszarów. Ocena jakości powietrza przeprowadzona w 2013 roku wykazała przekroczenia pyłami zawieszonymi PM10 w 36 strefach oraz PM2,5 w 24 strefach. W przypadku rakotwórczego benze(a)pirenu dopuszczalne normy zostały przekroczone w 42 strefach. Najbardziej zagrożonymi obszarami w Polsce są: krakowskie, górnośląskie, rybnicko-jastrzębskie, małopolskie, opolskie.

Skutkami działania niskiej emisji na środowisko naturalne ( część ożywioną i nieożywioną) są kwaśne deszcze, dziura ozonowa, globalne ocieplenie oraz choroby i mutacje.

Do najbardziej szkodliwych substancji powstających w wyniku niskiej emisji, oddziałujących na zdrowie człowieka należą:

– tlenek węgla CO, powodujący zatrucie organizmu i uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego;

– tlenki azotu NOx, drażniące układ oddechowy, oczy, wywołujący alergie i obniżające odporność.

– dwutlenek siarki SO₂, wywołujący bóle głowy, podrażnienie oczu, nosa, gardła, stan niepokoju, skurcze oskrzeli, niewydolność układu krążenia.

– wielopierściniowe węglowodory aromatyczne WWA (benze(a)pirenu), związki rakotwórcze i mutagenne. Odpowiedzialne za problemy z oddychaniem i infekcje.

– lotne związki organiczne LZO (ozon O3 – wynik wtórnego zanieczyszczenia oddziaływania LZO), podrażnienie oczu, nosa, gardła, problemy z oddychaniem i krążeniem.

– dioksyny, silne działanie mutagenne, rakotwórcze, przyczyna bezpłodności.

– metale ciężkie( kadm, ołów, nikiel, arsen), odkładają się w organizmie prowadzący do niewydolności i uszkodzenia narządów w konsekwencji prowadząc do zmian nowotworowych.

– pyły zawieszonePM2,5 oraz PM10 wywołują choroby układu oddechowego, krążenia oraz zaburzenia w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego.

Poza tym zanieczyszczenia z niskiej emisji wpływają również na dobra materialne. Najbardziej podatnymi materiałami na zanieczyszczenia są marmur, piaskowiec , wapień, stal, miedź i cynk. W efekcie prowadzą do uszkodzenia fasad budynków, konstrukcje stalowe szybciej rdzewieją, znikają rzeźby i płaskorzeźby, kamienie naturalne tracą swój kształt, rozwarstwiają się i pękają .

Sposoby zapobiegania oraz likwidacji niskiej emisji.

1. Termomodernizacja budynków – czyli ograniczenie zapotrzebowania budynku na ciepło.

2. Zwiększenie efektywności energetycznej budynku poprzez umiejętne gospodarowanie wyprodukowaną energią.

3. Wymiana źródła ciepła wykorzystującego jako nośnik energii paliwa stałe – węgiel.

W procesie termomodernizacyjnym należy więc upatrywać największe ograniczenia zjawiska niskiej emisji. Jest to bowiem spowodowane tym, że ogrzewanie mieszkań, budynków użyteczności publicznej oraz innych budynków mieszkalnych i użytkowych stanowi główną przyczynę niskiej emisji. Zmniejszenie zapotrzebowania na energię cieplną spowoduje spalanie mniejszej ilości surowca. energetycznego, to natomiast ogranicza emisję zanieczyszczeń do środowiska. Maleją również koszty produkcji energii cieplnej.

Prawidłowa termomodernizacja polega na:

– wykonaniu izolacji stropu dachu,

– wymianie okien i drzwi o niższym współczynniku przenikania ciepła U,

– wykonaniu izolacji ścian zewnętrznych,

– wykonaniu izolacji fundamentów.

Pamiętać należy, że najtańsza i najbardziej ekologiczna energia to ta, która nie została zużyta! Dlatego należy dążyć do jak największej efektywności korzystania z energii zmierzającej do ograniczenia zużycia.

Należy też pamiętać, że nie dopuszczalne jest spalanie śmieci w piecach.

1. Odpady maja dużo mniejszą wartość opalową w stosunku do węgla czy drewna.

2. Udowodnione spalanie odpadów grozi mandatem do 500zł. ( Rozporządzenie MSW z 28 stycznia 2014r.)

3. Zgodnie z ustawą o odpadach spalanie termiczne odpadów poza spalarniami grozi kara aresztu od 5 do 30 dni.

4. Jeżeli w wyniku spalania odpadów dojdzie do pogorszenia stanu powietrza lub wystąpi zagrożenie dla zdrowia i życia według art.183KK grozi kara od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.

Dla zobrazowania strat ciepała przedstawiamy poniższy schemat pochodzący ze strony www.rockwool.pl

Korzyści z termomodernizacji mają różnorodny charakter i wykraczają poza proste oszczędności wynikające ze zmniejszonego zużycia energii. Mają charakter ekonomiczny, społeczny i środowiskowy.

Korzyści ekonomiczne,

wynikające z oszczędności w zużyciu energii, a także rozwoju aktywności gospodarczej i wzrostu liczby nowych miejsc pracy w sektorach związanych z termomodernizacją. Według szacunków BPIE, roczne oszczędności energii, osiągnięte dzięki termomodernizacji, mogą w roku 2030 sięgnąć od 5% do 26% zużycia z roku 2013. To jednak nie wszystko, suma korzyści ekonomicznych może być znacznie większa. Rachuby U.S. Environmental Protection Agency (Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych) mówią o tym, że całkowite korzyści ekonomiczne wynikające z inwestycji w termomodernizację przekraczają półtorakrotnie wartość oszczędności zużycia energii. Ich źródłem jest m.in. przyspieszenie tempa wzrostu gospodarczego, wynikające ze wzrostu popytu na siłę roboczą, materiały, a także usługi dodatkowe, niezbędne podczas realizacji projektów budowlanych.

Pewne wskazówki co do skali tych zysków można odnaleźć także analizując przeprowadzone już programy termomodernizacji, a także istniejące opracowania. Zrealizowany w Czechach dwuletni program wsparcia dla domów pasywnych kosztował łącznie około 780 mln EUR i stworzył 19 tys. nowych miejsc pracy w budownictwie, a każde zainwestowane 1 EUR przyniosło 2,47 EUR korzyści dla budżetu. W Niemczech wsparcie dla termomodernizacji istniejących obiektów i budowy budynków pasywnych pozwoliło na stworzenie 340 tys. Miejsc pracy, a 1,4 mld EUR przeznaczonych na wsparcie programu efektywności energetycznej przyniosło korzyści dla budżetu szacowane na 7,2 mld EUR.

Pewne pojęcie o potencjalnych korzyściach wynikających z wdrożenia programu kompleksowej termomodernizacji daje także opublikowany w 2011 r. raport Fundacji na rzecz Wspierania Efektywności Energetycznej (FEWE). Zgodnie z przewidywaniami jego autorów polski rynek budowlany może do 2020 roku poszerzyć się (w zależności od stopnia intensywności termomodernizacji) o 84–250 tys. nowych miejsc pracy.

Korzyści społeczne,

wynikające przede wszystkim z ograniczenia zjawisk ubóstwa energetycznego i wykluczenia społecznego. Według różnych szacunków zjawiskiem ubóstwa energetycznego (a więc sytuacją, w której koszty zapewnienia odpowiedniej temperatury w pomieszczeniach zarówno w zimie jak i w lecie, przekraczają od 10–20% budżetu gospodarstwa domowego) pozostaje zagrożonych 16%–25% gospodarstw domowych w Polsce (dane z „Badań dochodów i warunków życia w UE” 2012). Kompleksowa termomodernizacja mogłaby doprowadzić do obniżenia kosztów ogrzewania (lub chłodzenia) pomieszczeń nawet o połowę, a więc przyczynić się nie tylko do podniesienia komfortu życia, ale także do zwiększenia tzw. dochodu rozporządzalnego gospodarstw domowych. Efektem tych działań byłoby ograniczenie zjawiska wykluczenia społecznego osób o niskich dochodach.

Korzyści środowiskowe,

wynikające z ograniczenia lokalnych zanieczyszczeń powietrza (pyły, benzo[a]piren, NOx) i emisji dwutlenku węgla (CO₂) prowadzących do zmian klimatu. Zgodnie z analizami ekspertów z Buildings Perfomance Institute Europe (BPIE), potencjalne zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych do roku 2030 (w stosunku do roku 2010), osiągnięte w wyniku termomodernizacji budynków, może sięgać 8–59%. Wraz ze zwiększeniem efektywności energetycznej budynków znacząco spadnie także zanieczyszczenie powietrza powstające w następstwie tzw. niskiej emisji, a więc spalania w domowych, nieefektywnych piecach, paliw stałych niskiej jakości. Kompleksowa termomodernizacja, najlepiej połączona z wymianą lokalnych źródeł ciepła, a także w szczególnych przypadkach z zakazem palenia węglem, może znacząco zmniejszyć zapotrzebowanie na energię z niskoefektywnych pieców, a w rezultacie ograniczyć emisję szkodliwych substancji (pyłu zawieszonego PM10 i PM2,5, benzo[a]piranu.

PAMIETAJ!

KAŻDY Z NAS MOŻE MIĆ SWÓJ WKŁAD W OGRANICZENIE NISKIEJ EMISJI.

Bibliografia:

1. Poradnik „Niskie emisje – jak temu zapobiec” – Joanna Kreczko – Kurzawa.

2. Kaczmarczyk 2015, Sadlok i in. 2014.

3. Strategia modernizacji budynków: mapa drogowa 2050

Termodernizacja budynku remizy ochotniczej Straży Pożarnej w Charzykowach  – Prezentacja

Sprawozdanie z kampanii promocyjno-edukacyjnej

Przebudowa systemu ogrzewania budynku Zespołu Szkół w miejscowości Swornegacie

Budowa ścieżki rowerowej – odcinek od Nowego Dworu do miejscowości Ogorzeliny

Przebudowa kotłowni olejowej na kotłownię na biomasę – pelet w budynku Zespołu Szkół w Silnie

Budowa ścieżki rowerowej do miejscowości Lichnowy współfinansowana w ramach pożyczki

Budowa ścieżki rowerowej na odcinku Lichnowy – Sławęcin

Rewitalizacja centrum wsi Doręgowice